صابون لوکس اصل لک های پوستی را از بین می برد

در فرانسه صابون لوکس اصل در نیمه دوم قرن پانزدهم تولید شد و تولید حرفه ای نیمه صنعتی صابون در چند مرکز پروونس تولون ، هیرس و مارسی  متمرکز شد که بقیه فرانسه را تامین می کردند.

در مارسی، تا سال 1525، تولید حداقل در دو کارخانه متمرکز بود، و تولید صابون در مارسی تمایل داشت که سایر مراکز پرووانسال را تحت الشعاع قرار دهد تولید انگلیسی تمایل داشت در لندن متمرکز شود.

صابون‌های ظریف‌تر بعداً از قرن شانزدهم در اروپا تولید شدند و از روغن‌های گیاهی (مانند روغن زیتون ) به جای چربی‌های حیوانی استفاده کردند.

بسیاری از این صابون ها هنوز هم به صورت صنعتی و هم توسط صنعتگران کوچک تولید می شوند. صابون کاستیل یک نمونه محبوب از صابون‌های گیاهی است که از قدیمی‌ترین صابون‌های سفید ایتالیا به دست می‌آید.

در سال 1634 چارلز اول انحصار تولید صابون را به انجمن صابون‌سازان تازه‌تأسیس اعطا کرد که گواهینامه‌هایی از چهار کنتس و پنج ویکنتس و خانم‌ها و آقایان دیگر با اعتبار و کیفیت عالی، علاوه بر لباس‌شویی‌های معمولی و دیگران، ارائه می‌کرد.

صابون سفید جدید سفیدتر و شیرین تر از صابون قدیمی است.
صابون‌های نواری تولید صنعتی در اواخر قرن 18 در دسترس قرار گرفتند، زیرا کمپین‌های تبلیغاتی در اروپا و آمریکا آگاهی عمومی را از رابطه بین پاکیزگی و سلامتی ترویج کردند.

در دوران مدرن، به دلیل درک بهتر نقش بهداشت در کاهش جمعیت میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا ، استفاده از صابون در کشورهای صنعتی رایج شده است.

کاریکاتور لیلی لنگتری ، از پانچ ، کریسمس 1890: جعبه صابونی که او روی آن می نشیند، تأییدیه او از لوازم آرایشی و صابون ها را منعکس می کند.

تا قبل از انقلاب صنعتی ، صابون سازی در مقیاس کوچک انجام می شد و محصول خشن بود. در سال 1780، جیمز کیر یک کارخانه شیمیایی در تیپتون برای تولید قلیایی از سولفات های پتاس و سودا تأسیس کرد.

که پس از آن یک کارخانه صابون سازی را به آن اضافه کرد. روش استخراج بر اساس کشف کیر پیش رفت. در سال 1790، Nicolas Leblanc کشف کرد که چگونه از نمک معمولی قلیایی درست کند .

اندرو پیرز ساخت یک صابون شفاف و با کیفیت بالا به نام صابون گلابی را در سال 1807 در لندن آغاز کرد. [44] داماد او، توماس جی. باراتدر سال 1865 مدیر برند Pears شد.